Van voetbal tot . . . .
We schrijven nu
het jaar 1944 en 'n zonnige dag in de week.
Herman uit de Meerhuizenstraat had 'n echte leren voetbal en
dat was onder ons als 'n lopend vuurtje rond gegaan. Ja, wie
had zoiets in deze tijd? Wie als eerste daarmee kwam weet
eigenlijk niemand, maar zoals dat toen ging, iedereen was
daar van op de hoogte.
Dus alle jongens uit de buurt werden opgetrommeld, om naar
de Meerhuizenstraat te komen om te voetballen. We zullen met
ongeveer 10 jongens zijn geweest. Herman als bezitter van de
bal was de ene aanvoerder en Martin Angenent was zijn
tegenstander om "op te poten." Martin was iets ouder als
wij, dus wat hij zei werd gedaan. Hele voeten in het begin
en hoe nader zij elkaar naderden, werd er gemeten met dwars
de voet te plaatsen of teentjes te nemen en wie het laatste
de kloof kon overbruggen, had gewonnen en mocht dus als
eerste kiezen.
Dus zo geschiedde, de teams werden gekozen, de jassen,
truien, stenen werden als doelen geplaatst en de wedstrijd
kon beginnen. We zullen ongeveer 10 minuten bezig geweest
zijn, toen wij vanuit de verte gezang hoorden. Het kwam uit
de Vechtstraat bij de Uithoornstraat en op de tonen van,
"Die Fahnen hoch, Die reien fest geslossen", kwam daar 'n
groep Duitsers aan gemarcheerd, bogen rechts af de
Meerhuizenstraat in, recht op ons af, om naar de kazerne op
het Meerhuizenplein te gaan, waar zij ingekwartierd waren in
de scholen aldaar. De voetballertjes gingen aan de kant om
ze door te laten,maar plotseling werd er "Halt"
gecommandeerd. Wij stonden als aan de grond genageld aan de
zijkant, op de rand van de stoep en deze Duitsers in het
midden van de straat. Op dat moment lag de bal in de goot,
want niemand had de moed om hem op te pakken.
Plotseling klonk in het Duits, "van wie is deze bal" en
ondanks dat geen van ons Duits verstond, begrepen wij wat
hij bedoelde. Schoorvoetend kwam Herman naar voren en
stamelde, "van mij meneer". Zonder iets te zeggen pakte deze
Mof de bal op en riep iets in het Duits, waarop hem iets
werd aangereikt, liep op Herman toe en stopte hem iets in
zijn hand, waarna het "Marsch" klonk en de troep verder
marcheerde, ons verbouwereerd en zonder bal achter latend.
Het bleek 'n beschimmeld stuk brood te zijn wat Herman in
zijn handen hield.
Dit is waar gebeurd.
Max.van.der.Glas.
|