Ingezonden bijdrage van Max van der Glas

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Max.C.van.der.Glas (1938-2016)
(Natanya Israël)

index Max

Van voetbal tot . . . .

We schrijven nu het jaar 1944 en 'n zonnige dag in de week.
Herman uit de Meerhuizenstraat had 'n echte leren voetbal en dat was onder ons als 'n lopend vuurtje rond gegaan. Ja, wie had zoiets in deze tijd? Wie als eerste daarmee kwam weet eigenlijk niemand, maar zoals dat toen ging, iedereen was daar van op de hoogte.
Dus alle jongens uit de buurt werden opgetrommeld, om naar de Meerhuizenstraat te komen om te voetballen. We zullen met ongeveer 10 jongens zijn geweest. Herman als bezitter van de bal was de ene aanvoerder en Martin Angenent was zijn tegenstander om "op te poten." Martin was iets ouder als wij, dus wat hij zei werd gedaan. Hele voeten in het begin en hoe nader zij  elkaar naderden, werd er gemeten met dwars de voet te plaatsen of teentjes te nemen en wie het laatste de kloof kon overbruggen, had gewonnen en mocht dus als eerste kiezen.
Dus zo geschiedde, de teams werden gekozen, de jassen, truien, stenen werden als doelen geplaatst en de wedstrijd kon beginnen. We zullen ongeveer 10 minuten bezig geweest zijn, toen wij vanuit de verte gezang hoorden. Het kwam uit de Vechtstraat bij de Uithoornstraat en op de tonen van, "Die Fahnen hoch, Die reien fest geslossen", kwam daar 'n groep Duitsers aan gemarcheerd, bogen rechts af de Meerhuizenstraat in, recht op ons af, om naar de kazerne op het Meerhuizenplein te gaan, waar zij ingekwartierd waren in de scholen aldaar. De voetballertjes gingen aan de kant om ze door te laten,maar plotseling werd er "Halt"  gecommandeerd. Wij stonden als aan de grond genageld aan de zijkant, op de rand van de stoep en deze Duitsers in het midden van de straat. Op dat moment lag de bal in de goot, want niemand had de moed om hem op te pakken.
Plotseling klonk in het Duits, "van wie is deze bal" en ondanks dat geen van ons Duits verstond, begrepen wij wat hij bedoelde. Schoorvoetend kwam Herman naar voren en stamelde, "van mij meneer". Zonder iets te zeggen pakte deze Mof de bal op en riep iets in het Duits, waarop hem iets werd aangereikt, liep op Herman toe en stopte hem iets in zijn hand, waarna het "Marsch" klonk en de troep verder marcheerde, ons verbouwereerd en zonder bal achter latend.
Het bleek 'n beschimmeld stuk brood te zijn wat Herman in zijn handen hield.

Dit is waar gebeurd.

Max.van.der.Glas.

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<