Ingezonden bijdrage van Max van der Glas

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Max.C.van.der.Glas (1938-2016)
(Natanya Israël)

index Max

Kunst in de Rivierenbuurt

Het begon eigenlijk als kind al dat ik 'n grote belangstelling had voor standbeelden en in wat mindere mate voor plaquettes. Vaak kwam ik voorbij het standbeeld van Wilhelmina Ducker, de voorvechster voor de emancipatie van de vrouw. Terecht stond zij daar als 'n boegbeeld van de vrouw, uitkijkend over de Zuider Amstellaan, nu Churchillaan, en ik hoopte als kind dat zij ook eens haar hoofd zou wenden de Waalstraat in. Dan had je nog de "zonnewijzer", ook op de Churchillaan, vlak voor het Muzenplein. Als ik daar in klom om te spelen,werd er door mijn ouders 'n waarschuwend vingertje op gestoken en werd mij duidelijk gemaakt dat "kunst" niet gemaakt was om in te spelen, maar om van te genieten,door er alleen maar naar te kijken en het te bewonderen.
En dat was het dan "de Kunst" in de Rivierenbuurt. Ik zou geen enkel standbeeld of andere uiting van kunst uit die tijd meer weten.
Later zijn er nog wat meer plaquettes en beeldjes bijgekomen,zeer spaarzaam geplaatst op enkele punten in de buurt,of aan gevels van huizen,waar zij nauwelijks opvallen. Alleen het beeld van architect BERLAGE voor de Wolkenkrabber wat op 17 december 1966 geplaatst is, mag van enige alure zijn.
De herinnerings plaquette op de Vrijheidslaan kruising Victorieplein, wat ons aan de opstand van het Hongaarse volk tegen Rusland (lees Stalin) en de daaraan verbonden naamsverandering van de Stalinlaan moet herinneren, is van geen enkele importantie voor de Rivierenbuurt.
En dan is er nog het beeldje van Anne op het Merwedeplein. Terecht ???
Ach, als je de commercie wegdenkt en het beeldje wat nauwkeuriger bekijkt, ziet het er goed en welgevormd uit, maar voor mij blijft toch de vraag branden, "waarom Anne Frank en niet voor ALLE Joodse kinderen uit de Rivierenbuurt (en daarbuiten) die aan het nazi bewind ten offer zijn gevallen"?
Wat er ook ontbreekt, is een gedenksteen voor alle uit de Rivierenbuurt gedeporteerden, zowel voor verzetstrijders als Joden. Voor de oorlog leefden er volgens de gegevens ongeveer 17.000 Joodse landgenoten in de Rivierenbuurt, waarbij nog enkele duizenden uit Duitsland en Oostenrijk bijkwamen. Van al deze buurtbewoners is slechts 'n klein deel terug gekomen.
Oke, "de schouwburg" aan de Plantage Middenlaan is 'n gedenkplaats waar alle namen van uit Amsterdam weggehaalde en niet teruggekeerde landgenoten op 'n prachtige plaquette staan, maar in de Rivierenbuurt, niets, nada, niente.
Klik eens 'n willekeurige straatnaam in op: http://www.joodsmonument.nl en u zult verbaasd staan over het aantal Joodse buurtgenoten die daar gewoond hebben.

Amsterdam, wordt wel eens gezegd, is een van de mooiste steden in de wereld, maar buiten onze musea, die wereld beroemd zijn, is er op het gebied van kunst en dan met name de beeldhouwkunst veel te leren van andere wereld steden.
Kunst hoort thuis onder de mensen en in 'n buurt waar door de jaren heen veel artiesten en kunstenaars hebben gewoond en gewerkt, mag dit niet ontbreken.

Max.C.van.der.Glas.

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<