Ingezonden bijdrage van Max van der Glas

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Max.C.van.der.Glas (1938-2016)
(Natanya Israël)

index Max

"Het Dongepleintje"

Je hoorde de schreeuwende stemmen al van uit de verte, heeeee "second dribbel", of heeeee "foul", prachtige Amerikaanse termen die je gewoon niet in het Hollands kon vertalen. Ze hoorden gewoon bij het spel, zoals ook "jump of hookshot", "lay-up" of andere namen voor bepaalde spelmomenten, zo was het niet gewoon "uit", maar "out". Het speelterrein voor de grafischeschool, wat door ons omgedoopt was tot "Dongepleintje", was voor ons jongens de plaats om na school en vrije middagen het basketballspel te beoevenen, vaak tot grote ergernis van mijnheer Flentge, (leraar aan de L.J.Costerschool) die er tegenover woonde. Als je wat later kwam, waren de teams al compleet en hoopte je maar dat er eentje zich plotseling herinnerde dat hij nog huiswerk te maken had of 'n boodschap voor z'n moeder moest doen en naar huis ging, zodat er plaats was voor jou.
Eddie Klein 'n begenadigd basketball speler, die op 20 jarige leeftijd door 'n verkeers ongeval om het leven kwam, was er altijd, evenals Kees Smit, Tonnie Boot, Paul den Dekker, Rene de Vries, Jimmie, Joop Hille, Ben van Geuns, Gerard Katee, mijn broer en ik en nog enkele andere enthousiastelingen waarvan ik helaas de namen ben vergeten. Nat, bezweet en soms met schaafwonden als je op de stenen gevallen was, gingen we tegen zessen weer naar huis. De meesten waren lid geworden van de diverse basketballclubs, zoals o.a., HERLY (Hervormd Lyceum), D.E.D (De Eerste Driejarige), the Wolves, het latere Monarks en de Surinaamse vereniging Azumma. Met de club teams werd er gespeeld in "de Apollohal" en het "oude RAI" gebouw aan de Ferdinand Bolstraat.
De Apollohal was eigenlijk gebouwd voor ijshockey, maar is kort na de 2de Wereldoorlog verbouwd voor het be-oevenen van verschillende zaalsporten, of andere evenementen, (o.a. Jazzconcerten) evenals de RAI, die ook zijn oorspronkelijk doel kwijtgeraakt was, n.l. het houden van tentoonstellingen van rijwielen en auto's en zelfs de huishoudbeurs heeft er jaren onderdak gevonden. Het waren voor zover ik weet de enige twee overdekte sporthallen in die tijd, want de ijshockeyhal op het Museumplein, tegenover het Concertgebouw, was al afgebroken.
Op een avond, het zal zo ongeveer 8 uur zijn geweest, kwamen we na 'n wedstrijd in de Apollohal gespeeld te hebben op de weg naar huis over de Churchilllaan, en even voorbij "de zonnewijzer" in de Slaakstraat of Sloestraat, dat ben ik vergeten, stond het keukenraam wagenwijd omhoog geschoven, met 'n enorme vers gebakken taart op het tafeltje daar voor om af te koelen. Wel, wat denkt U, met zo'n 5 of 6 hongerige en baldadige jongens in de leeftijd van rond de vijftien en zestien, die er toevallig langs liepen ? De familie daar, heeft in ieder geval geen taart gegeten.


Max.C.van.der.Glas.
april 2008

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<