Woningruil en meer
Zo,daar stonden we dan weer in ons Amsterdam, niet in de
Rivierenbuurt, maar dit keer hadden wij onderdak gevonden
bij "de buren" en wel in Buitenveldert. Voor het eerst
hadden wij met vrienden van huis en auto geruild, zij naar
Israel en wij in de tegenovergestelde richting. Volgens de
hedendaagse trend deden wij dus onbewust aan de laatste mode
mee, n.l. "vacantie woningruil". Ik moet zeggen het is ons
boven verwachting goed bevallen en ook onze vrienden lieten
weten dat het voor herhaling vatbaar was. De eerste dag
hadden we nog niet de auto, omdat zij 2 dagen later zouden
vertrekken, dus dat schiep de mogelijkheid om Buitenveldert
eens te voet te verkennen, want buiten de bezoeken aan het
Gelderlandplein (waar je makkelijk de auto binnen of buiten
kan parkeren), waren we tot nu toe nog nooit gekomen. Al
gauw ontdekten we 2 min. van ons onderkomen de C 1000
supermarkt en andere winkels. Na kris kras door diverse
straten te zijn gelopen kwamen we bij het ons bekende
Gelderlandplein, waarna we onze weg vervolgden richting de
voetbalvelden van A.F.C. Uiteraard daar even binnen gelopen
om wat te drinken boven in de kantine, want de warmte en het
lopen hadden ons toch wel dorstig gemaakt. Na het
onvermijdelijke weerzien met enkele bekenden,vervolgden we
onze weg richting het imposante hoofdkantoor van de A.B.N.
Amro, onder de snelweg door, waarna wij even verder het
Beatrixpark ingingen. Hier was ik voor het laatst c.a. 50
jaar geleden geweest en tot mijn vreugde is het park groter
geworden, zodat naast de vele fietsers ook de wandelaar,
sportbeoefenaars, ouders met kinderen en wat dies meer zij,
zich daar heerlijk tussen al het groen kunnen uitleven.
Zelfs zag ik nog het zelfde kinderbadje met rondom de zuilen
waar menig Rivierenbuurt kind nog zoveel plezierige
herinneringen aan heeft. Na bij de van Wielingenstraat er
weer uit te zijn gekomen, vervolgden wij onze weg richting
de Scheldestraat, waar wij in de Dintelstraat de
tentoonstelling /
expositie wilden bezoeken die de leerlingen van
groep 7 en 8 van de Dongeschool gemaakt hadden. Hier wil ik
'n compliment maken aan allen die meegewerkt hebben om dit
tot stand te brengen en waar de kinderen zich in hun eigen
woorden hebben kunnen uiten over wat er in die kleine
omgeving rond de school( Dintel-
Donge- Deurloo-
Geulstraat ) zich in die donkere jaren heeft afgespeeld. IK
was zeer onder de indruk !!
Toen wij daarna weer buiten stonden opperde mijn vrouw om
bij ijssalon "Venetië" 'n koude versnapering te nemen, wat
ook mij 'n goed idee leek. In 'n flits zag ik Roberto vanuit
de winkel naar boven gaan, maar voordat ik hem kon roepen
was hij alweer verdwenen. Na 'n 2de ijsje verorbert te
hebben, besloten wij de terugtocht te aanvaarden, wat na
zo'n half uurtje zitten niet mee viel om de stramme spieren
weer beweegbaar te maken, maar uiteindelijk zijn wij toch
via het Europaplein en Beneluxbaan vermoeid, maar voldaan
bij ons huis aangekomen.
2.
Een van de hoogte punten van onze vacantie was de reunie van
de voetbalclub W.V.H.E.D.W. die dit jaar 100 jaar bestond en
waar ik als aspirant, junior en korte tijd ook nog als
senior gevoetbald had, alweer 'n halve eeuw geleden. Even
stroomde de gedachten aan die tijd aan mij voorbij en zag ik
weer al die jongens uit de Rivierenbuurt, althans die er ook
voetbalden, verzamelen voor ons ouderlijk huis in de
Vechtstraat, waarna we, al dan niet luidruchtig pratend over
de opstelling van de aankomende wedstrijd, met de fiets via
Amstellaan, Berlagebrug, langs de Weespertrekvaart naar de
Kruislaan gingen, waar het voetbal terrein was, evenals dat
van JOS, FIT, AMBON en de R.K.V de Meer. Houten
omkleedruimten met achterin 'n ijzeren lange bak om je na de
wedstrijd te wassen, want douches waren er niet. Aan de
voorkant van dit houten hok zat 'n ruimte waar koffie, thee,
gevulde koeken, 'n chocolade reep van "Kwatta", of 'n flejse
gazeuse te koop waren. De prijzen van deze versnaperingen
lagen tussen 0.15 en 0.35 cent. Als de wedstrijd gespeeld
was moest je na je vlug wat gewassen en aangekleed te
hebben, weer naar buiten, want ondertussen was de volgende
voetbalploeg zich al weer aan het omkleden. Kou of regen, de
enige beschutting tegen deze weersomstandigheden, waren de
zijkanten van het houten gebouw.
Nu waren al deze "oude jongens" met de auto gekomen,
grijzer, krommer en wat minder snel ter been, maar aan de
oude herinneringen die er opgehaald werden, was dat niet te
merken. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat velen
elkaar niet herkenden na al die jaren, maar na de nodige
naams-uitwisselingen was het weer oude jongens krentenbrood
en ontstonden er geannimeerde gesprekken.
Het veld is verplaatst naar "het Voorland" en er staat nu 'n
prachtige kantine met kleedkamers en douches waar het 'n
genot moet zijn om je na 'n wedstrijd heerlijk relaxt te
kunnen douchen.
Er was ter ere van het 100 jarige bestaan 'n enorm
majestueus 3 delig boekwerk gemaakt van bijna 1000 pagina's
(7.5 kg) met foto's, anecdotes en herinneringen, uniek in de
Nederlandse voetbal geschiedenis en ook hierdoor zullen voor
velen het verleden weer even werkelijkheid worden.
3.
Nu hadden wij het plan om, al waren we maar tijdelijke
bewoners, het feestelijke gebeuren van het 50 jarige bestaan
van Buitenveldert te bezoeken, dus togen wij op 1 Juni naar
het Amstelpark.
Rond 11 uur kwamen wij daar aan, weinig mensen waren er te
zien en geen enkele aanduiding waaruit wij konden opmaken
welke kant wij op moesten voor het feestelijke gebeuren. Na
zo'n half uur rondgelopen te hebben in dit fraaie park en
ons afvragend waar het gebeuren dan zou plaats hebben,
besloten we maar om bij het Theehuisje aan de midget
golfbaan te vragen of de feestelijkheden misschien op het
laatste moment afgelast waren. De brave man wist niets van
het hele gebeuren af, maar verwees ons naar de milleupolitie
die even verderop stond. Hier kwam de bekende aap uit de
mouw, we waren in het verkeerde park !!! Het bleek niet in
het "Amstelpark", maar in het "Gysbrecht van Aemstelpark" te
zijn. Zelf had ik nog nooit van dit park gehoord, maar na de
uitleg van de heren van de milieupolitie was het zo
gevonden. (Ik dacht dat Amstelpark in de volksmond 'n
afkorting van G.v.A.park was) Toen we daar aankwamen hoorden
we de muziek en het gezang al v.a. de van Nijenrodeweg en
inderdaad was men daar al begonnen, zonder ons. Op diverse
plaatsen was voor groot en klein wat te doen en ook bleek er
voor de inwendige mens gezorgd te zijn. Omdat het nog
betrekkelijk vroeg was zijn we tussendoor nog even naar
Amstelveen gereden voor het jaarlijkse Yom Havoetbal
tournooi. Ook hier kwamen wij weer veel bekenden tegen, maar
na 2 uur keerden we terug naar het Buitenveldertse gebeuren.
Hier trof ik nog onze onvolprezen "eerste stadsdeeldichter
van ZuiderAmstel en de 3e van Amsterdam" Karel Grazell aan.
Na de kennismaking hebben we nog heerlijk staan keuvelen
over diverse onderwerpen en bij ons afscheid stopte hij mij
nog 2 eigenwerkjes in de hand, waarvoor als nog mijn dank.
Ook hier weer de nodige bekenden gezien, zodat voor ons en
ik dacht voor de meeste bezoekers aan het gebeuren, het 'n
geslaagde dag was geworden.
Max.C.van.der.Glas.
juni 2008
|