Ingezonden bijdrage van Jaap (Jack) van Ommen

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Pagina van Jaap (Jack) van Ommen

Ik zit hier op mijn zeilboot de Fleetwood te kleumen, in Bellhaven N.C., het gaat vannacht zo'n tien graden vriezen en ik heb mijn Friese doorlopers drie jaar geleden weggegeven
Maar omdat ik op beter weer wacht om door te varen heb ik dit verhaaltje in elkaar gedraaid. Ik ben al 51 jaar van Nederland weg.

Een globetrotter uit de Rivierenbuurt

De Alblasstraat
Ik ben op de 28e februari 1937 ter wereld gekomen op de 2e verdieping van Alblasstraat 41. Ander halfuur later kwam er nog een verassing bij, mijn tweelingbroertje Jan. Moeder was er totaal niet op voorbereid.
Drie maanden geleden hadden wij een reünie van de Dr. De Moorschool in Hilversum en toen bleek dat er van mij en broer Jan niks terecht gekomen zou zijn. Volgens een buurmeisje van recht tegenover in de Griftstraat hadden wij haar broertje, Fred, in elkaar getimmerd in de Waalstraat. “Jullie waren zulke rot jongens!” En toen ik net zo’n beetje over de schok van onze wandaden kwam vertrouwde een tweede klasmaatje mij toe dat hij jaren later, op het gymnasium, te doen had met een zenuwverwoeste jongeman die zijn problemen verweet aan de tweeling omdat wij hem op de dr. De Moorschool een bijnaam gegeven hadden. Ik schrijf dit dus om mijn oprechte verontschuldigingen aan de Rivierenbuurt aan te bieden.
Ik emigreerde 50 jaar geleden naar Amerika en het is maar goed dat ik in mijn onnozelheid in al die jaren pas nu onder deze schuld gebukt loop.
Maar dat we boeven waren wist ik wel.


Jan en Jaap van Ommen - Dr de Moorschool - 1949

Er was een gemene rechercheur die ons altijd achter de broek zat. Was zijn naam Jansen?
Dit was tussen 1945-1952. Hij patrouilleerde de Wandelweg en de Amstel op zijn zwarte fiets met een bouvier, zwarte lange lerenjas en laarzen. De jas maakte hem nog langer en angstaanjagender. Hij had een stompe neus, leek een beetje op de snuit van de bouvier. Hij kwam dan opeens in een rotgang over het zand, van de Wandelweg, op ons afstuiven als wij een fikkie aan het stoken waren in het riet aan de Zuidelijke Wandelweg. Ik kan me niet herinneren wat we die keer uitgespookt hadden maar wij werden door hem naar het politie bureau op de Pieter Aertszstraat opgebracht. Moeder, met haar ex-politieke gevangene identiteit, redde ons van de doodstraf.
Jaap Willemse, die pas later lid werd van onze Alblasstraat vriendjes groepje, werd al gewaarschuwd bij zijn buurvrouw: “Die van Ommens zijn slechte jongetjes, zij spugen op straat!”


Koninginnendag 1939 in de Alblasstraat.
Mijn vader Dick van Ommen, zusje Lientje (van 1934) en Jan en Jaap van Ommen

De Zuidelijke Wandelweg
De Zuidelijke Wandelweg speelde een grote rol in onze jeugd. Wij visten in de vaart in de zomer en schaatsten er op in de winter.
Wij voeren de Amstel op van onder de brug waar die vaart in de Amstel uitkomt met een vlot gemaakt van de biscuit blikken die door de geallieerden gedropt waren aan het eind van de oorlog. De eerste keer dat ik in een auto reed was toen mijn oom ons een ritje gaf in zijn Hillman op de Zuidelijke Wandelweg en de kilometer teller op 90 bracht. Mijn allereerste zeilervaringen, we waren zo’n jaar of 14, waren met Joke Brancard die op de Zuidelijke Wandelweg woonde. Zij had een 14 voet overnaads jolletje op Loosdrecht.

Ik zit dit te schrijven op mijn zeilboot, onderweg door de Intra Coastal Waterway, naar Florida. Drie jaar geleden leverde ik de huissleutel in en verhuisde op mijn 9 meter boot en zeilde van California door de zuid Stille Oceaan, Indian en Southern Ocean en rond Zuid Afrika naar de Amerikaanse Oostkust. Ik stopte in Vietnam waar ik in dienst was van eind 1961 tot begin 1963. Toen mijn transportschip in Saigon aanlegde herkende ik Ed van Kan die TV-films aan het draaien was van onze aankomst. Ed woonde in de Roerstraat een paar huizen van de Waalstraat. Diezelfde avond zaten wij bij te praten op het terras van de “Continental” in Saigon.

Dit verhaal staat uitvoerig op mijn website www.cometosea.us waar ook de rest van de zeilreis te lezen staat en diashows, van de 22 landen die ik in de laatste 3 jaren bezocht, te zien zijn. Het Vietnamverhaal verschijnt ook in het april nummer van “Zeilen”.
Deze zomer hoop ik Nederland binnen te lopen en twee jaar te blijven.
Je loopt bekenden van de Rivierenbuurt over de hele wereld tegen het lijf. In Durban was ik op stap met Jan Kunst, de oudste zoon van onze dominee Kunst van de Waalkerk. In Kaapstad ontmoette ik Eduard Jongsma ook van de Waalkerk en de Dr. De Moorschool.
Wij hebben aan de rand van de stad een geweldige fijne jeugd gehad en ik lees met genoegen van anderen in “de Zuidelijke Wandelweg” van mijn tijdgenoten over hun herinneringen.

Mijn verdere zeilplannen zijn deze zomer weer de Atlantische Oceaan over te steken van Florida of de Caribbean , eind Augustus in Nederland en dan de herfst van 2009 de Donau af naar de Zwarte Zee, Turkije en mettertijd weer terug naar Amerika.


Zeezeiler Jaap van Ommen


Jaap van Ommen in Vietnam


De in drie jaar afgelegde vaarroute

Jaap (Jack) van Ommen - 21 januari 2008
e-mail: jack@cometosea.us 
website: www.cometosea.us

Renny van Ommen de Vries
Een voorbeeld hiervan is Renny van Ommen de Vries. Deze moedige vrouw was, ondanks haar gezin met drie opgroeiende kinderen, lid van de verzetsorganisatie onder leiding van Henk Dienske. In april 1944 werd echtgenoot Dick van Ommen gearresteerd en overgebracht naar het huis van bewaring aan de Weteringschans. Omdat Dick niets met de verzetsactiviteiten te doen had en afwist, heeft Renny zichzelf aangegeven. Renny werd later overgebracht naar kamp Vught en vervolgens naar Ravensbrück en Dachau. Tijdens een voetmars naar een dodenkamp werden zij en haar medegevangen in april 1945 ingehaald door de Amerikanen en bevrijd. Dick van Ommen werd na een aantal weken weer vrijgelaten uit het huis van bewaring omdat hij niets met de verzetsorganisatie te doen had.
Wat Renny's rol tijdens het verzet is geweest is niet bekend. Wel wat haar is overkomen na haar arrestatie.

Zie ook Het verzet in de Rivierenbuurt en Renny van Ommen
Zie ook De Waalkerk >>

*LO = LO/LKP Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers / Landelijke Knokploegen

(red.)

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<

Terug naar de vorige pagina <<