GEEN SPANNING OP DE AMSTELKADE

Ik ben geboren in 1944. Wij woonden op de Amstelkade tegen over het ‘landje’. Daar staat nu het Okurahotel. In mijn jeugd was hier eenmaal per jaar de kermis naast de Oude RAI. Vanuit onze erker raam kon je de draaimolen zien. De muziek was heerlijk ook al noemden volwassenen het lawaai. Mij gaf het een gevoel van plezier en vrolijkheid. Ook later de Firato waar je per telefoon platen kom aanvragen die je dan op de radio hoorde.

Heden - Amstelkade met uitzicht op het vroegere kermisterrein
Foto: Google Streetview

In die tijd gebeurde er nooit iets spannends in mijn beleving. Buiten spelen mochten wij niet, het leven bestond uit school, binnen zitten, spelletjes en lezen. In de grote vakantie gingen wij naar ‘Licht en Lucht’, dat was op het terrein waar nu de nieuwe RAI staat. Je moest er dan in een rij heen lopen.
Wij woonden drie hoog met tien kinderen, ook al zijn de etages groot, het was vol.
Beneden ons op twee hoog woonden Mw. Jeanne Basilec. Zij was coloratuur zangeres en gaf zangles. Zij was een gevlucht Tsjechische die er met haar vader woonde. Zij verhuurde kamers aan conservatorium studenten die prachtig speelden. Bij het spelen van toonladders viel ik in slaap. Toen ik uit huis ging heb ik dat jaren gemist, ik vond het prachtig.
Mw. Basilec verhuurde ook de zolderkamers en daar woonden soms vreemd volk. In het trappenhuis liepen er vaak vreemde mensen, zodat je als kind een vreemd sfeertje voelde maar het niet kon duiden, er werden heren ontvangen.
Eenmaal per jaar werd er door de jeugdbeweging ‘Heitje voor een karweitje’, geregeld. De bedoeling was op zaterdag boodschappen te doen voor ouderen of fiets spatborden wit schilderen op de Dam.
Ik deed boodschappen voor Mw. Salomon op de kade. Zij had een zachte stem en mooie oorbellen.
Ook kwam op zaterdag altijd een man die trompet speelde. Hij liep langs de waterkant en speelde daar. Van mijn moeder moest ik een dubbeltje in een papiertje doen en uit het slaapkamerraam gooien. De man bedankte altijd beleefd.
Wij liepen naar school in de Roerstraat. Op de Churchill-laan haalde ik Fietje Jaburg op. Of Kitty van Lemmen in de Maasstraat. Wij slenterden naar school, soms voor 5 cent twee dropballen kopen bij Bensdorp of bij boekhandel De Roode een Sissikaart kopen voor 15 cent. Ik had een album vol. Uit school, gluren door de vitrage in de Geulstraat waar een ballet school was met de springende dames.
Bij het 10 jaar bevrijdingsfeest werd op de Stalinlaan (nu Vrijheidslaan ) op grote podia Scapino ballet gedanst, voor het eerst van mijn leven zag ik ballet.

Herinneringen uit mijn lager school tijd.

Francine Buntsma Boers - 28 januari 2010
francine.buntsma (ad) kpnmail.nl

Terug naar de vorige pagina <<