Ingezonden door Jan Linthorst - Duitse V-tekens in de Diezestraat

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Pagina van Jan Linthorst

Twee Duitse "V"-tekens in de Diezestraat
een bijzondere ontdekking in de Rivierenbuurt - 2 mei 2011
Inleiding door Jos Wiersema

Wie denkt dat meer dan 66 jaar na de Tweede Wereldoorlog alle zichtbare tekenen van de Duitse bezetters zijn uitgewist heeft het mis. Onlangs kreeg de stichting Geheugen van Plan Zuid de tip van dhr. J. Linthorst dat er in de Diezestraat, boven het trapportaal van de percelen 29-31, nog een Duits V-teken te zien zou zijn.
 

De nu 81-jarige heer Linthorst schreef ons:
“Ik woonde destijds in de Diezestraat en was er getuige van dat een Duitse soldaat de letter V daar schilderde. De woningen van dit adres werden door Duitse soldaten bewoond. Ik neem aan dat deze mensen gelegerd waren in de voormalige Sieberggarage aan het Scheldeplein".

Ik heb de locatie in de Diezestraat bezocht en trof boven het trappenhuis van het perceel 29-31 een ongeveer 60 cm. grote letter "V" aan. Ik zag tot mijn verbazing dat boven het naastgelegen portiek van de huisnummers 25-27 nog een grote letter "V" was geschilderd.

Hoewel Geheugen van Plan Zuid en Stichting leren in 2010 het uitgebreide onderzoek "Spoorzoeken in de Rivierenbuurt" hielden, zijn ons deze tekens niet opgevallen.


de Diezestraat met de betreffende portieken, op het eerste oog is er niets te zien.
foto: Jos Wiersema


Diezestraat 25-27 - d.d. 1 mei 2011
foto: Jos Wiersema


Diezestraat  29-31 d.d. 1 mei 2011
foto: Jos Wiersema

* Drie V-acties tijdens de Tweede Wereldoorlog
De "V" staat voor victorie.
Er waren tijdens de bezettingsjaren drie V-acties gaande; d
e geallieerde V-actie,  de Duitse en de verzets V-actie.
De
Geallieerde V-actie had als doel de bevolking moed in te spreken dat Duitsland overwonnen zal worden. De V stond op strooibiljetten die boven Nederland werden gedropt o.a. door Royal Air Force.
In de zomer van 1941 antwoordden de Duitsers met hun eigen V. Zij kozen de slogan: 'V = Victorie, Duitschland wint voor Europa op alle fronten'. Het werd een echte propagandaoorlog. Niet alleen in Nederland maar in heel bezet Europa.
De Duitse bezetters hingen enorm grote spandoeken op gebouwen, ze maakten foldertjes, kaartjes maar kalkten deze leuzen ook op de muren.
Het verzet bedacht eigen manieren om mee te doen. Ze bekladden Duitse posters. Ze veranderden de 'V' in de 'W' van Wilhelmina. Of de 'V' van victorie werd opeens de 'V' van Verliest. Of de 'V' werd een wanhopige Hitler met de armen omhoog: Duitsland (Hitler) verzuipt.


geallieerde V-actie

Duitse V-actie

verzets V-actie

afbeeldingen: Verzetsmuseum Amsterdam

In hoeverre zijn de V-tekens in de Diezestraat authentiek?
Om deze vraag te beantwoorden heb ik de heer Linthorst benaderd en hem gevraagd hoe hij aan deze wetenschap komt.
Zijn reactie leest u hieronder.

Jos Wiersema

Jan Linthorst schrijft . . . .
Inderdaad was ik er getuige van dat een Duitse soldaat de letter V daar schilderde. De bovenwoningen van dit adres werden door Duitse soldaten bewoond, trouwens ook de benedenwoning Diezestraat hoek Geulstraat. (Ik neem aan dat deze mensen werkten in de Sieberggarage)
Ikzelf (geboren in 1931) woonde toen in de Diezestraat op nummer 12 II. De uitdrukking "V van Victorie, Duitsland wint op alle fronten" was destijds een bekende leus die naar ik mij meen te herinneren ook door de NSB werd gebruikt. Na de oorlog is er gepoogd om de letter V met zwarte verf weg te werken maar steeds kwam de kwalijke letter weer te voorschijn.


Diezestraat  25-27 d.d. 1 mei 2011
foto: Jos Wiersema


Diezestraat  25-27 d.d. 1 mei 2011
foto: Jos Wiersema


Diezestraat  29-31 d.d. 1 mei 2011
foto: Jos Wiersema


Diezestraat  29-31 d.d. 1 mei 2011
foto: Jos Wiersema

Andere herinneringen aan de oorlogsjaren
De heer Oomkens, die aan uw site heeft meegewerkt, kan zich dit ook wel herinneren. Hij woonde destijds in de Geulstraat naar ik meen boven de melkhandel Roos of de Roos. Verwanten van de fam. de Roos hadden een boerderij in De Waver waar ik eens per week 4 liter melk haalde. Dit was geen gemakkelijke fietstocht omdat de weg langs de Amstel onder water stond omdat het gemaal niet meer werkte. Bovendien liep je de kans dat het tuig van de ** CCD, dat vaak bij de Stadswallen stond, alles in beslag nam, hetgeen mij trouwens nooit is overkomen.

Op het adres Diezestraat 12 I woonde de joodse familie de Vries, een oude vader en zijn 2 dochters. Bij een razzia werd deze familie weggehaald. Daarna kwam in deze woning een NSB-familie als onze buren (!) te wonen. Dit konden wij ook daarom niet waarderen omdat mijn 8 jaar oudere broer ondergedoken was. Gelukkig heeft onze buur, de heer Gabel, mijn broer niet verraden hoewel hij naar later bleek weel op de hoogte was van het feit dat mijn broer was ondergedoken. Na de oorlog heeft deze Gabel geruime tijd in detentie doorgebracht. Voor zover ik weet heeft hij geen misdrijven begaan in de oorlog. Hij was wel betrokken bij Winterhulp.
De andere herinnering die ik nog wil noemen betreft het witspuiten van motorfietsen in een garage in de Geleenstraat. Men vertelde mij dat deze motorfietsen gebruikt zouden worden door Nederlandse
SS-ers die naar het Oostfront werden gestuurd. Ik was toch wel brutaal dat ik daarnaar vroeg.

Ach, het is allemaal zo lang geleden maar vergeten doe je deze zaken niet.

PS De juffrouw van de Dongeschool vroeg een keer aan mij of ik misschien joods was. Ik ontkende dat maar toen zei zij dar ik dat thuis nog maar eens goed moest navragen. Wat haar motief was weet ik niet. Misschien wilde ze mij wel beschermen?
Een andere schooljuffrouw, genaamd Witmond, heeft helaas de oorlog niet overleefd. Het was een schat.

Digitale gedenksteen ter nagedachtenis aan het gezin de Vries, gewoond hebbende Diezestraat 12/1 te Amsterdam.
Bron: Digitaal Joods Monument

Abraham de Vries »
Amsterdam, 30 juni 1860
Auschwitz, 27 augustus 1943
Gezinshoofd

Leentje de Vries »
Amsterdam, 26 juli 1898
Sobibor, 11 juni 1943
Dochter

Julie de Vries »
Amsterdam, 16 september 1907
Sobibor, 9 april 1943
Dochter
 

Enschede, 1 mei 2011.

Met vriendelijke groeten,
Jan Linthorst - e-mail: jurist (AT) online.nl

De "V"-tekens verwijderen?
In het gastenboek oppert Jan Linthorst of het nu niet eens tijd wordt om de V-tekens te verwijderen.
Evenals de geschilderde huisnummers, die in de Rivierenbuurt nog te vinden zijn en dienden in de verduisteringsperiode (zie:
"Spoorzoeken in de Rivierenbuurt"), zijn de geschilderde V-tekens een herinnering aan de verschrikkingen die deze buurt teisterden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Mijn standpunt is, in navolging van de actie "NIET WEGGOOIEN", niet verwijderden dus.

Maar wat vindt u? Moeten de tekens worden verwijderd of laten we het voor wat het is?
U kunt reageren in ons
gastenboek o.v.v. "V-teken".
Uw reactie/mening wordt dan aan dit artikel toegevoegd.

Jos Wiersema

* bron: Verzetsmuseum Amsterdam
** CCD =
Controleurs van de Centrale Crisis Controle Dienst


REACTIES:

Naam: Daan leben
Email: dleben AT hetnet.nl

Niet weghalen. Niemand heeft er last van. Het blijven ook voor de jongeren bijna "tastbare" herinneringen van toen. Het is een onderdeel van Zuid.


Naam: Evert van Wijk
Email: evw AT beggar.nl

Het is geen 'mooie' herinnering, maar wel deel van onze geschiedenis, hoe klein ook. Ik behoor tot de laatste generatie die nog weten waar het V-teken oorspronkelijk voor stond en wat de Duitsers ervan gemaakt hebben. Ik zou het niet weghalen


Naam: Jonne van der Drift
Email:
jonne at cdmatics.com

Niet weghalen... zie ook de bijdrage "stille getuigen" elders op deze site....
www.geheugenvanplanzuid.nl/tijdtijn/stillegetuigen.htm


Naam: M.E. Koopman Lobatto
Email: mar at barneveld.com

Ik ben geboren in 1947 en heb ik eerst in Amsterdam Oost gewoond vervolgens zijn we verhuisd naar de rivierenbuurt en zijn we op het Merwedeplein destijds gaan wonen.Ik kan me wel deze tekens herinneren gezien te hebben, maar heb altijd gedacht , dat het de V van Victorie was, welke Winston Churchill met zijn vingers maakte. Ik denk niet dat dit verder iets toe kan voegen aan monumentale waarden.


Naam: Ad Tiggeler
Email: a.tiggeler@casema.nl

Ik heb zelf 30 jaar en mijn ouders 57 jaar op nr 17" gewoond. Ik heb in die tijd de V niet gezien, terwijl ik toch al die tijd erlangs ben gelopen op weg naar de scholen en de universiteit die ik doorlopen heb. Ik vind nu na zoveel jaar dat het teken een monument is geworden en dat we niet alle herinneringen moeten weghalen. Hoe verschrikkelijk die tijd ook geweest is.


Naam: Fred Ruhl
Email: ruhl(at)chello.nl

Absoluut niet verwijderen. Die tekens zijn monumentaal en vertellen een verhaal over een tijd die we weliswaar verafschuwen maar wel bij ons hoort. Sommige belangrijke bunkers sloop je ook niet.


Omhoog

Terug naar de vorige pagina <<