De oude drogist Ik zag een tijdje terug, toen ik weer eens door de
buurt van mijn jeugd fietste, dat onze aloude drogist hoek Eemsstraat nr 2 en
Uiterwaardenstraat opgeheven ging worden.
Ik kan me daar nog vele bezoeken als kind en later tiener aan deze winkel voor de geest
halen, het was er vaak erg vol tussen de schappen en andere klanten en op de koude granito
vloer.
Hier haalde ik in de jaren 50 voor mijn moeder de aanmaakhoutjes voor onze kachel (die
roken zo lekker) en petroleum, dat werd eerst opgepompt in een speciaal soort apparaat een
soort benzine/petroleumtank en daarna afgetapt.
Weer later haalde ik er Clearasil om de opkomende pukkeltjes te bezweren en kreeg ik
maandverband mee in een bruine zak.
En weer later kocht ik er Dylonverf om mijn kleren in de jaren zestig flink in het paars
of roze te veranderen enz. enz.
december 2000
Ook kan ik mij de "oude" drogist nog
herinneren, Hr van den Brink. Een klein mannetje met een nette uitstraling, met veel
Brillcream in zijn haar en in een lange witte jas. Ik heb zelfs nog een speldje van zijn
winkel, midden jaren '60 een rage toen.
Yvonne, die het later van hem overnam, was in
die tijd zijn winkelmeisje. Hij is toen overleden en zij heeft de strijd dus nog heel erg
lang volgehouden. Ze had van dat mooie dikke rode haar, en kwam altijd wat streng over.
Er stond bij de toonbank o.m. zo'n grote fles
met eau de cologne, waaruit je je eigen flesje kon laten bijvullen. Rechts naast de kassa
flessen met spiritus, wasbenzine en dat soort zaken. Ook hing er een grote rood-wit-zwarte
reclamedoos van Chefarine4 ("helpt snel, zeer snel") in de winkel. En er hing
altijd zo'n hele speciale lucht in de winkel. Dat een drogisterij nu niet meer zo ruikt
komt natuurlijk door alle moderne verpakkingsmaterialen. Kortom, inderdaad weer zo'n
stukje uit je verleden dat nu definitief verdwijnt.
Ik hoorde van een oud bewoonster dat toen zij
bij de bekende groot/concurenten artikelen zag liggen met een prijs die zij niet eens voor
inkoop betaalde ze heeft besloten het bijltje erbij neer te gooien, daar kon ze niet meer
tegen op. Het bekende verhaal, erg jammer.
Vriendelijke groeten een oud Rivierenbuurtbewoonster
Emmy Schrempft
ZIE OOK " WINKELS UIT MIJN JEUGD "
Terug naar de vorige pagina << |