Karel N.L. Grazell is 80 geworden !!
Onze
stadsdeeldichter werd op
donderdag 3 april 2008 tachtig jaar. Hij vierde de gebeurtenis
eenvoudig en terzake: hij had een avond bedacht voor vrienden en
bekenden, waar hij wat gedichten zou voorlezen. Daarbij had hij
als speciale gasten uitgenodigd Wim Moerenhout, de grijze
stadsdeeldichter van Osdorp, en Sylvia Hubers, die eveneens
gedichten van eigen hand zou voorlezen. Beiden zijn/waren
protegés van de jarige. Bovendien was als spreker aanwezig ing.
Kees Berkman, die een visuele en verbale presentatie gaf over
Benin (hijzelf is voorzitter van Stichting Le Pont, welke
projecten in Benin genereert om tot verdere ontwikkeling van
o.a. regio’s daar te komen).
Karel begon met een aantal oudere gedichten, het oudste van toen
hij 19 was.
Vervolgens kwam Kees Berkman, die een professionele presentatie
toonde over Benin, een land waaraan hij z’n hart had verloren.
Na afloop daarvan voegde Karel nog toe dat er in mei en juni
door de stichting – in de Raad van Advies zit Karel als
marketing-adviseur – een expositie over Benin wordt gehouden in
de Openbare :Leeszaal, in winkelcentrum De Amsterdamse Poort te
Amsterdam – en dat op 20 mei om half vijf de opening plaatsvindt
door de Beninse consul in Nederland en in aanwezigheid van de
waarnemend ambassadeur in Brussel, die Karel daar zal huldigen
voor zijn grote marketing-inzet.
Zonder Karel, had Kees Berkman zojuist gezegd, was de stichting
nooit zo ver gekomen.
Daarna kwam Sylvia Hubers. Haar gedichten waren van een grote
eenvoudigheid en tegelijk heel boeiend. Ze had een paar boekjes
bij zich, die Karel rond 20 jaar geleden in eigen beheer van
haar werk had gemaakt – en, opvallend, er zat geen deukje, geen
vouwtje nog in het papier ervan.
Na de pauze kwam Wim Moerenhout. Hij las onder meer gedichten
voor over kleuren en over een kapel in Heiloo. Las? We kunnen
beter zeggen: droeg voor. Hij stond daar, 86 jaar slank, en
declameerde met, zoals dat heet, het grote gebaar.
Indrukwekkend.
Tenslotte sloot Karel met enkele nieuwe gedichten af. Hij
vertelde nog in aansluiting op het werk van Wim Moerenhout dat
Nijhoff had geschreven: kleuren zijn daden van het licht dat
breekt. En dat de kapel, door Wim zo roerend bedicht, bij Reve
een mededeling had ontlokt die hier niet voor herhaling vatbaar
was.
Er waren zowat 20 aanwezigen. Onder meer een professioneel
cineast (shots zullen op PleinTV, Salto, te zien zijn), een
schrijver van een historisch werk, een (heel) kleine uitgever,
een webmaster van een grote website, de webmaster van een
webcentrum van veel dichters, de Beninse echtgenote van Kees
Berkman, een tekstschrijver, enkele ex-leerlingen van Karel etc.
Karel deelde nog mee dat hij sinds de dood van z’n uitgever een
paar jaar geleden geen bundels meer op papier uitgaf, maar
alleen in digitale vorm: die trokken veel meer lezers.
Een van de gedichten die Karel voorlas (het gaat over de
bezichtiging van Amstelveenscheweg 797 voor een eventuele
aankoop ervan, eind 1930):
Ik denk ik
was halverwege na m’n twee. Winteravond. En we
bezichtigden een huis (wat later zouden we er wonen!).
Weet
nog de gang, lamplicht, en ‘n wit hondje achter de
keukendeur.
En toen al voelde ik: dit was nieuw was toekomst was
rijkdom.
Zo mooi zoals dit mooi had ik nog nooit een huis gezien.
En ’t
bezat een ruimte waarin ik op m’n peuterbenen gans
verdween.
Ik zag (ik weet precies nog hoe ze was) de vrouw des
huizes,
in ‘n japon van zwartmetgrijs. Ze lachte me met haar
donk’re
ogen en had zwarte, tot de hals geknipte krullen. Begin
dertig.
Zij komt straks bij ons wonen, wist ik. Het leek of m’n
leven
uitgestippeld was. En ik won toen een gevoel, dat ik nu
weet
dat verliefdheid was. Ze is allang een lijk. Maar ik voel
’t nog.
|
Gedicht dat Sylvia Hubers voorlas
|
Gedicht dat Wim Moerenhout voorlas
|
|
ALS IK DE
MOED HEB
Als ik de moed heb
raap ik de klitten uit mijn haar,
laat een pen vallen op het papier,
een postzegel op een envelop
en een sollicitatie is klaar.
Als ik een hoed op heb
ga ik praten met de meneer
van de feestartikelenwinkel;
hij vraagt dan en ik zeg en
voor ik het weet heb ik werk.
Mijn neus glimt
wanneer ik mijn eerste
Neus verkoop.
Onder de toonbank heb ik een biertje,
een plastic biertje en van een kopje
heb ik de helft met het oor.
Als ik jeuk heb
komt dat uit een zakje
en aan alle borsten en billen
hangt een prijskaartje
|
|
KLEUREN
De kleuren in de natuur…
Wie maakt hun wonder ?
Kleuren, die me overrompelen
met hun eerlijkheid.
Die dansen in mijn leven,
Kinderen die zingen
met heldere, zuivere stemmen.
Kon ik maar zijn als zij:
gewoon, vrij van angst.
Ze doen me ontwaken
uit mijn tijdelijkheid
en gaan ochtend, middag en avond
hand in hand met mij
en steeds veranderen ze weer.
Heldere, warme, eentonige, zachte
klanken laten ze me horen.
Als hun moeder het licht,
gaat slapen,
klinken ze door
in mijn dromen
om in de ochtend die komt
me opnieuw te bespelen. |
|
download de gehele bundel met
80 gedichten ter gelegenheid van Karels' verjaardag
enkele sfeerbeelden:
Karel N.L. Grazell
de genodigden
Sylvia Hubers
Ing. C.P. Berkman
de grijze dichter
van Osdorp, Wim Moerenhout
Websites:
Sylvia Hubers: www.sylviahubers.nl
>>
Wim Moerenhout:
www.wimmoerenhout.web-log.nl >>
Stichting Lepont: www.lepont.nl
>>
Lees ook: biografie Karel N.L.Grazell >>
Lees ook: Allemachtig 80 >>
In de Echo van 26 maart 2008 |