Karel N.L. Grazell 80 . . . .

Terug naar de vorige pagina <<

 

 

 

Karel N.L. Grazell is 80 geworden !!

Onze stadsdeeldichter werd op donderdag 3 april 2008 tachtig jaar. Hij vierde de gebeurtenis eenvoudig en terzake: hij had een avond bedacht voor vrienden en bekenden, waar hij wat gedichten zou voorlezen. Daarbij had hij als speciale gasten uitgenodigd Wim Moerenhout, de grijze stadsdeeldichter van Osdorp, en Sylvia Hubers, die eveneens gedichten van eigen hand zou voorlezen. Beiden zijn/waren protegés van de jarige. Bovendien was als spreker aanwezig ing. Kees Berkman, die een visuele en verbale presentatie gaf over Benin (hijzelf is voorzitter van Stichting Le Pont, welke projecten in Benin genereert om tot verdere ontwikkeling van o.a. regio’s daar te komen).

Karel begon met een aantal oudere gedichten, het oudste van toen hij 19 was.
Vervolgens kwam Kees Berkman, die een professionele presentatie toonde over Benin, een land waaraan hij z’n hart had verloren.
Na afloop daarvan voegde Karel nog toe dat er in mei en juni door de stichting – in de Raad van Advies zit Karel als marketing-adviseur – een expositie over Benin wordt gehouden in de Openbare :Leeszaal, in winkelcentrum De Amsterdamse Poort te Amsterdam – en dat op 20 mei om half vijf de opening plaatsvindt door de Beninse consul in Nederland en in aanwezigheid van de waarnemend ambassadeur in Brussel, die Karel daar zal huldigen voor zijn grote marketing-inzet.
Zonder Karel, had Kees Berkman zojuist gezegd, was de stichting nooit zo ver gekomen.
Daarna kwam Sylvia Hubers. Haar gedichten waren van een grote eenvoudigheid en tegelijk heel boeiend. Ze had een paar boekjes bij zich, die Karel rond 20 jaar geleden in eigen beheer van haar werk had gemaakt – en, opvallend, er zat geen deukje, geen vouwtje nog in het papier ervan.
Na de pauze kwam Wim Moerenhout. Hij las onder meer gedichten voor over kleuren en over een kapel in Heiloo. Las? We kunnen beter zeggen: droeg voor. Hij stond daar, 86 jaar slank, en declameerde met, zoals dat heet, het grote gebaar. Indrukwekkend.
Tenslotte sloot Karel met enkele nieuwe gedichten af. Hij vertelde nog in aansluiting op het werk van Wim Moerenhout dat Nijhoff had geschreven: kleuren zijn daden van het licht dat breekt. En dat de kapel, door Wim zo roerend bedicht, bij Reve een mededeling had ontlokt die hier niet voor herhaling vatbaar was.
Er waren zowat 20 aanwezigen. Onder meer een professioneel cineast (shots zullen op PleinTV, Salto, te zien zijn), een schrijver van een historisch werk, een (heel) kleine uitgever, een webmaster van een grote website, de webmaster van een webcentrum van veel dichters, de Beninse echtgenote van Kees Berkman, een tekstschrijver, enkele ex-leerlingen van Karel etc.
Karel deelde nog mee dat hij sinds de dood van z’n uitgever een paar jaar geleden geen bundels meer op papier uitgaf, maar alleen in digitale vorm: die trokken veel meer lezers.
Een van de gedichten die Karel voorlas (het gaat over de bezichtiging van Amstelveenscheweg 797 voor een eventuele aankoop ervan, eind 1930):

Ik denk ik was halverwege na m’n twee. Winteravond. En we
bezichtigden een huis (wat later zouden we er wonen!). Weet
nog de gang, lamplicht, en ‘n wit hondje achter de keukendeur.

En toen al voelde ik: dit was nieuw was toekomst was rijkdom.
Zo mooi zoals dit mooi had ik nog nooit een huis gezien. En ’t
bezat een ruimte waarin ik op m’n peuterbenen gans verdween.

Ik zag (ik weet precies nog hoe ze was) de vrouw des huizes,
in ‘n japon van zwartmetgrijs. Ze lachte me met haar donk’re
ogen en had zwarte, tot de hals geknipte krullen. Begin dertig.

Zij komt straks bij ons wonen, wist ik. Het leek of m’n leven
uitgestippeld was. En ik won toen een gevoel, dat ik nu weet
dat verliefdheid was. Ze is allang een lijk. Maar ik voel ’t nog.
 

 
Gedicht dat Sylvia Hubers voorlas
 

 
Gedicht dat Wim Moerenhout voorlas
 

 

ALS IK DE MOED HEB

Als ik de moed heb
raap ik de klitten uit mijn haar,
laat een pen vallen op het papier,
een postzegel op een envelop
en een sollicitatie is klaar.

Als ik een hoed op heb
ga ik praten met de meneer
van de feestartikelenwinkel;
hij vraagt dan en ik zeg en
voor ik het weet heb ik werk.

Mijn neus glimt
wanneer ik mijn eerste
Neus verkoop.

Onder de toonbank heb ik een biertje,
een plastic biertje en van een kopje
heb ik de helft met het oor.
Als ik jeuk heb
komt dat uit een zakje

en aan alle borsten en billen
hangt een prijskaartje

 

 

KLEUREN

De kleuren in de natuur…
Wie maakt hun wonder ?

Kleuren, die me overrompelen
met hun eerlijkheid.
Die dansen in mijn leven,
Kinderen die zingen
met heldere, zuivere stemmen.

Kon ik maar zijn als zij:
gewoon, vrij van angst.
Ze doen me ontwaken
uit mijn tijdelijkheid
en gaan ochtend, middag en avond
hand in hand met mij
en steeds veranderen ze weer.

Heldere, warme, eentonige, zachte
klanken laten ze me horen.
Als hun moeder het licht,
gaat slapen,
klinken ze door
in mijn dromen
om in de ochtend die komt
me opnieuw te bespelen.

 


download de gehele bundel met 80 gedichten ter gelegenheid van Karels' verjaardag

enkele sfeerbeelden:


Karel N.L. Grazell



de genodigden


Sylvia Hubers


Ing. C.P. Berkman


de grijze dichter van Osdorp, Wim Moerenhout

Websites:
Sylvia Hubers: www.sylviahubers.nl >>
Wim Moerenhout: www.wimmoerenhout.web-log.nl >>
Stichting Lepont: www.lepont.nl >>
Lees ook: biografie Karel N.L.Grazell >>
Lees ook: Allemachtig 80 >>

In de Echo van 26 maart 2008


in de Echo van 26 maart 2008

 

Terug naar de vorige pagina <<