243 - Dintelstraat 1931 – 2011 Beelden van een metamorfose


De Dintelstraat is een van de langere straten in het deel van de Rivierenbuurt tussen de Maasstraat en de Scheldestraat. Hij ontspringt in de Deurloostraat en loopt dan in een lange luie bocht naar links in de richting van de President Kennedylaan.

Er staan opvallend veel scholen aan of vlak in de buurt van de Dintelstraat: Dongeschoolcomplex (toen Lagereschool en HTS Donge), Grafische school, Gereformeerde Kweekschool, Zuiderschool ( in de Geulstraat), 6e Montessorischool (nu: Anne Frankschool), Bugenhagenschool (nu vestiging van Luzac) in de Uiterwaardenstraat. 

In deze Dintelstraat huurden mijn ouders in 1931 een huis. Trots werd de nieuwe woning gefotografeerd. Nummer 53/2, een van de weinige panden met een erker aan die zijde van de straat. Dat was een reden om juist die woning te kiezen aan de kant van de straat met zon in de woonkamer in de middag en ’s morgens nog wat zon op de veranda. En kiezen kon je in 1931! Er is een foto van mijn vader waar hij de taxi staat te betalen die hen teruggebracht heeft van huwelijksreis. Aan de overkant van de straat is duidelijk te zien dat er veel woningen te huur staan. Sommige huiseigenaren gingen zelfs zover om huurders te verleiden dat ze twee of drie maanden vrijstelling van huur aanboden. 

De woning die mijn ouders betrokken, beslaat de hele tweede verdieping en een deel van de derde. De woonetage heeft drie kamers-en-suite in een L-vorm. Twee kamers aan de straatkant, die wij de ‘goeie’ kamer en de eetkamer noemden. Hier stonden de suitedeuren met glas-in-lood ruitjes meestal open. Mijn ouders sliepen in de achterkamer en de suitedeuren daar naar toe waren meestal dicht. In de woonkamer stond het bureau van mijn vader voor de deuren. Verder was er op die verdieping een smalle keuken, een klein kamertje van mijn broer (waar ik als nakomertje later ook bij sliep) en een badkamer met een bad! De 3e etage deelden we met 1 hoog. Wij hadden twee ruimtes, een kamer waar mijn drie zusters sliepen en een bergzolder, die wij de kolenzolder noemden. Op de overloop was een WC (grote luxe voor die tijd) en een wastafel.

Zijn er na al die jaren (mijn vader vertrok in 1969) nog tekens van onze aanwezigheid in het huis? Ik vermoed van wel.
Toen mijn broer en zusjes jong waren, hebben ze eens een buurmeisje aan een touw door het trapgat van 1 naar 3 hoog gehesen. Het touw heeft een diepe moet achtergelaten in het hek om het trapgat op drie hoog.
Mijn broer heeft een keer toen mijn ouders even niet opletten, zichzelf in huis opgesloten. Mijn vader moest een gat in de deur maken om weer binnen te komen. Het gat werd keurig met twee plankjes aan weerszijden gerepareerd en die zaten er in elk geval in 1983 nog, toen we nog een keer gekeken hebben. In de oorlog heeft mijn vader twee schuilplaatsen gemaakt, een op 2 hoog boven de suitedeuren en een op 3 hoog, met een ingang verborgen in het plafond van een kast, onder het schuine dak.

Op straat zijn er ook nog twee ‘stille getuigen’. Naast zijn baan als gymnastiekleraar was mijn vader ook heilgymnast en masseur. Hij had een reclamebord in het portiek. In 2011, na 80 jaar, waren de gaten en de houten pluggen nog duidelijk waarneembaar. Ook de uitholling in de deurpost is er nog. Die moest gemaakt worden om het naambordje te laten passen.  



De volgende foto stamt uit het jaar 1933 of ’34. Mijn broer is inmiddels geboren (1932) en mijn vader fotografeert hem en mijn moeder vanuit het erkerraam. De straat ligt er nog steeds onaangeroerd bij, alleen de bomen zijn een paar jaar verder. Er zijn nog steeds bordjes ‘te huur’ zichtbaar. De trottoirs zijn breed, de rijweg smal.


Hieronder een foto met mijn broer en oudste zus uit waarschijnlijk 1936. Nog steeds dezelfde rustige straat, maar nu met een grote auto van Huis en Haard. Op de hoek van de Niersstraat is de 6e Montessorischool zichtbaar.

 
1951 is het inmiddels. Ik ben 5 jaar oud en wordt op een zonnige dag gekiekt met mijn vriendjes. In het midden Bert van den Heuvel en rechts Hans Dieks. De straat ligt en nog steeds verlaten bij. Met Hans zwierf ik vaak naar het Wester-Scheldeplein, om bij het eindpunt van lijn 4 de conducteurs te vragen om ‘tramboekjes’.  (De conducteurs verkochten kaartjes, die ze van een blok scheurden. De controlestrookjes bleven zitten en die noemden wij dus tramboekjes) Als je die snel langs je duim ritste, versprongen de cijfers heel snel! We hadden wisselend succes en we kenden de meeste conducteurs van gezicht. We gaven ze zelfs namen: De Giechbul was aardig en lachte en de Wegbul stuurde je weg.  Voor gemotoriseerd verkeer hoefden we nog niet bang te zijn. Om naar de kleuterschool in de Uiterwaardenstraat  te lopen, moesten we de Rooseveltlaan oversteken, maar alleen de eerste keer ben ik naar school gebracht. Auto’s waren er heel weinig en de tram hoorde je van verre aan komen. Bert is legendarisch. Hij trok na een regenbui zijn nieuwe kaplaarzen uit om met de laars water van de ene plas in de andere te scheppen. Hij woonde in het portiek recht tegenover ons, Hans woonde aan onze kant op 55 huis.


1961. Als 15-jarige mag ik een ritje op de brommer van m’n vader maken. Maar kijk eens naar de straat. Er staan auto’s geparkeerd! De rijweg is verbreed en de trottoirs versmald. Aan de rechterkant zijn zelfs de bomen verdwenen. De vader van Hans was de eerste autobezitter. Hij had een piepklein Renaultje. Vader Van den Heuvel was een goede tweede met een mooie Vauxhall. Maar op dit moment in 1961 woonden zowel Hans als Bert al niet meer in de Dintelstraat. Toch zijn er nog parkeerplaatsen genoeg.



Heel anders is dat in 1966 als onze klas van de Gereformeerde Kweekschool in het kader van een examenstunt van de Uiterwaardenstraat via de Dintelstraat richting Kweekschool optrekt. De straat staat vol. In 5 jaar tijd heeft de Moloch van het gemotoriseerde verkeer zijn tol geëist. Het is zoeken en vechten om een plaatsje als je met de auto thuis komt. In 1969 besluit mijn vader naar Alkmaar te verhuizen..…….

In april 2011 maak ik met mijn zoon Jochem een wandeling door mijn oude buurt en ik fotografeer hem bij het huis waar zijn grootouders 80 jaar geleden introkken.



oktober 2012
Arend Meijer

e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

You have no rights to post comments

Reacties  

 
# dinteltraathanneke fresco 06-10-2012 21:54
ik kwam in de dintelstraat 55 hs te wonen in 1955 tot onze emigratie naar israel in 1968 en dit verhaal over de dintelstraat bracht vele herrinneringen te boven .Bedankt!
 
 
# Het zelfde huisBernard Fresco 06-10-2012 00:12
Wat toevallig. Onze familie heeft (na Hans Dieks) in het zelfde huis (Dintelstraat 55 huis) gewoond tussen 1955-1968. Ik heb daar mijn jeugd doorgebracht.