Ingezonden bijdragen van Ruud Jansen

Terug naar de vorige pagina <<

 

index Ruud Jansen
 

Bezoekuur

Hoe lang is ’t nu al weer geleden dat ie vertrok? Eens even kijken, 55 plus 8 dat maakt 63. Drie en zestig jaar. Een mensenleven.
Nog onverwacht hoor dat ie verdween. Een voorjaarsavond bracht de eerste geruchten maar de dag daarna was het definitief. Hij was vertrokken, we waren van ‘m verlost. Het voelde als een ware bevrijding en iedereen was blij. Nou ja, iedereen, niet iedereen. Hij had de steun van een uitgebreide vriendenkring gehad maar die kreeg gelijk z’n trekken thuis.
Eigenlijk werd ie door iedereen daarna zo snel mogelijk vergeten. Niet meer over praten vonden ze het beste. Doen alsof ie er nooit geweest was. Ze hadden hem ook wel erg weinig in de weg gelegd waardoor ie betrekkelijk ongestoord z’n gang had kunnen gaan en werden daar het liefst zo weinig mogelijk aan herinnerd.
Of ie later nog is teruggekomen? Voor sommigen wel, geloof ik. Bij mij kwam ie een jaar of vijftien geleden weer terug. ‘s Nachts nota bene en ik was er niet blij mee. Wilde eigenlijk het liefst niet meer aan ‘m herinnerd worden maar hij liet zich niet wegsturen.
Vanaf die tijd komt ie geregeld langs en ik ben er zo langzamerhand aan gewend. Hoort bij het ouder worden zeggen ze. Vandaag was ie er ook weer. Ik zat net een stuk in Zuidelijke Wandelweg te lezen, over Anne Frank en gelijk stond hij ook weer voor de deur. Bezoek voor je zei m’n alter ego.
Ik denk dat ik nooit meer van ‘m af kom. De herinneringen aan ‘m staan zo diep in m’n geheugen gebeiteld, die laten me nooit meer los.
De oorlog kwam ook weer even langs noem ik z’n bezoek voor me zelf. De oorlog van 40-45.
 

Ruud Jansen - 21 juli 2008
Email: ruudenlia@wanadoo.nl

zie ook de reactie van Max van der Glas; Bezoekuur 2 >>

<< index Ruud Jansen

 

Terug naar de vorige pagina <<