Ontsluierd Zuid door Paul Gellings . . . .

<< terug

 

ONTSLUIERD ZUID

Voor Jos
 
Ik herinner me nog scherp hoe we begonnen,
ons vermoeden van verborgen tranen,
sombere appartementen, brede lanen -
het mysterie was nog onontgonnen;
 
het verleden stevig aan de huizen vast, en
binnen zweefde overal de geur van dood
achter schuifdeuren met glas-in-lood
tussen de diepe, ingebouwde kasten.
 
Toen gingen we wandelen, mijn vriend en ik,
zonder te weten dat iedere nieuwe pas
het einde van die duistere wereld was,
hoe de buurt verlicht werd onder onze blik.
 
En uit de zolderkamers vlogen als meeuwen
onderduikerszielen hun toekomst tegemoet.
En op de pleinen hoorde je ineens heel goed
de ooit in trams gesmoorde schreeuwen
 
die we als kind nooit hadden kunnen duiden,
maar die elke dag ons spel beheersten
en ons tot in onze dromen ten zeerste
achtervolgden - onverklaarbare geluiden.
 
Hoe konden wij weten, argeloze wandelaars,
dat we de erkers en portieken sloopten,
terwijl we alles hier alleen maar hoopten
om te smeden tot iets oneindig kostbaars?
 
Suitekamer veranderd in een doorzonwoning,
en al het onderhuidse laag voor laag gepeld…
Maar wat verzwegen werd wordt nu verteld
en dat betekent toch een waardige bekroning!
 
 
Paul Gellings

 

<< terug