De pers over "Zuidelijke Wandelweg" . . . .

<< terug

De pers over Zuidelijke Wandelweg:

  • Een volwassen man, tekenaar, al dertig jaar weg uit 'zijn' buurt, probeert zich te bevrijden van zijn demonen door dagenlang dwangmatig te wandelen door het heldere stratenplan van Berlages Plan-Zuid. Daarbij moet hij, bij wijze van shocktherapie, alles nog eens opnieuw beleven. Dat is vaker gebeurd, in autobiografische Nederlandse literatuur, maar zelden zo goed als Gellings het hier doet. - Aleid Truijens in de Volkskrant.

  • Gellings is vooral een dichter, het gaat hem om de sfeer, om de precieze formuleringen. Geen ketelmuziek, geen toestanden. - Paul Arnoldussen in Het Parool.

  • De schrijver weet de sfeer van de Rivierenbuurt goed op te roepen. Het is op veel plaatsen alsof je er zelf middenin staat. - Ingrid Hoogervorst in De Telegraaf.

  • De setting van Zuidelijke Wandelweg is niet slecht - ook met de combinatie van de terreur van de klasgenoten en de verhalen over de nazi-tijd - Arjen Fortuin in NRC Handelsblad.

  • Een zeldzaamheid waar ik geen eerdere voorbeelden van ken. De meeste herinneringen heeft Gellings aan de gebouwen. Hij - zelf tekenaar - denkt vaak aan de leerlingen van Berlage, die deze wijken op de tekentafel hebben laten ontstaan, en hij beschrijft de gebouwen, de woonblokken, de wijken, nauwgezet. Ieder detail, van (sociaal-)historische tot architectonische elementen, klopt. Goeie research dus, en een sterk geheugen. - Ward Wijndelts in Ons Amsterdam.   

  • Maar nu het boekje waar ik echt echt heel erg van onder de indruk ben. Ik denk dat er een nieuwe schrijver onder ons opstaat. Het is Paul Gellings. - Martin Ros voor TROS Radio.

  • Gellings - óók dichter , hij publiceerde drie bundels - is een meester in het beschrijven van de ellende die zijn personages meemaken. Hij doet je hart ineen krimpen, je adem stokken en je tranen opwellen. Gellings maakt hun tragiek voelbaar, zonder zich te bedienen van sentimentaliteit. Zuidelijke Wandelweg is een roman over oorlogsslachtoffers van na de bevrijding. Een roman vol indrukwekkende passages, mooie observaties en prachtige, poëtische taal. - Henk Aalbers in de Gelderlander.

  • De sfeertekening is voortreffelijk en universeel. De eerste zonnestralen die bladgoud op de tramrails leggen, verkeer dat opzwelt als de zee, gordijnen die worden opengetrokken. De gevoelens van heimwee en verlangen druipen van iedere pagina, maar van zelfmedelijden en tranerigheid is geen sprake. - Laurent Meese in LEESIDEE.

  • Gellings heeft een zeer aansprekende stijl, waardoor je je als lezer gedwee laat meenemen door het Amsterdam-Zuid van zijn jeugd. Ook voor boekhandelaren ver buiten Amsterdam een aanrader! - Claudia van der Werf in Boekblad.

  • Zuidelijke Wandelweg is het levensverhaal dat met veel inlevingsvermogen wordt verteld - Gerrit Jan Zwier in de Leeuwarder Courant.

  • Dankzij de heldere poëtische stijl word je meedogenloos meegesleept door 'het ritme van de Rivierenbuurt, waar alles stroomt - tot en met de tramrails.' - Jaap Zuierveld in de Universiteitskrant Groningen.

  • Zuidelijke Wandelweg is een heel persoonlijk relaas in een prachtige persoonlijke stijl geschreven. Door het taalgebruik weet Gellings de beklemmende sfeer op te roepen die zo goed past bij de naargeestige naoorlogse jaren, waarin zoveel mensen nog ontredderd zijn.  - Henny Geijssen in (IN)Zoomen.

  • Zuidelijke Wandelweg van Paul Gellings is een melancholiek boek. De auteur neemt de lezer mee naar de buurt waar hij opgroeide. Naar Nieuw-Zuid in Amsterdam. De lezer wordt indringend deelgenoot gemaakt - NIW.

  • Puike literatuur die meer dan het gewoonlijke duizendkoppige publiek verdient. - media.doctors.

Verder werd Zuidelijke Wandelweg op 7 april 2003 verkozen tot 'boek van de dag' in het Leidsch Dagblad, heeft het enige weken deel uitgemaakt van 'Cicero's keuze' in de Volkskrant en heeft het gedurende dezelfde periode in de Boeken Toptien van Het Parool gestaan.

<< terug